Όφελος και εξοικονόμηση καυσίμου

Στο κλασσικό καλοριφέρ ένας χρονοδιακόπτης προγραμματίζει τη λειτουργία της κεντρικής θέρμανσης τις ίδιες ώρες κάθε μέρα (π.χ. 3 ώρες το πρωί, 2 ώρες το μεσημέρι και 4 ώρες το βράδυ). Με τον τρόπο αυτό, κάθε μέρα η θέρμανση λειτουργεί τις ίδιες ώρες και με την ίδια ένταση, ανεξάρτητα αν οι καιρικές συνθήκες είναι καλές ή κακές (π.χ. 16°C ή 4°C). Η θερμοκρασία νερού στο λέβητα φθάνει πάντα στους 80-90°C εκεί όπου έχουμε ρυθμίσει το θερμοστάτη του καυστήρα.

Σύμφωνα με τη μελέτη του καλοριφέρ, η θερμοκρασία του νερού στους 80-90°C είναι η μέγιστη που έχουν ανάγκη τα σώματα για να διατηρηθεί η θερμοκρασία των εσωτερικών χώρων στους 20-22°C, μόνον όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι πάρα πολύ χαμηλή. Στην πραγματικότητα όμως, τόσο χαμηλή εξωτερική θερμοκρασία στη χώρα μας έχουμε πολύ λίγες μέρες το χειμώνα, αφού συνήθως η εξωτερική θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ +5°C έως +17°C.

Αποτέλεσμα του ελέγχου αυτού είναι: σπατάλη καυσίμου, εσωτερική θερμοκρασία με μεγάλες αυξομειώσεις, ασυμφωνίες μεταξύ των ενοίκων για τους χρόνους λειτουργίας του καλοριφέρ, κ.λ.π. Για να επιτύχουμε τη μέγιστη δυνατή οικονομία καυσίμων και θέρμανση όλη την ημέρα με σταθερή εσωτερική θερμοκρασία, θα πρέπει να στέλνουμε στα σώματα του κτιρίου τόση ποσότητα θερμότητας όση χρειάζεται κάθε φορά ανάλογα με τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες, έτσι ώστε να παραμένει σταθερή η επιθυμητή θερμοκρασία των εσωτερικών χώρων.

Η ρύθμιση αυτή δεν είναι δυνατόν να γίνεται με το χέρι, μπορεί όμως να γίνει με απόλυτη ακρίβεια με τη χρήση αντιστάθμισης.

Η συσκευή αντιστάθμισης (παρακολουθώντας συνεχώς τις καιρικές συνθήκες καθώς και την θερμοκρασία νερού του λέβητα) προγραμματίζει τη λειτουργία της θέρμανσης κατά την διάρκεια όλης της ημέρας, στέλνοντας τη σωστή θερμοκρασία νερού στα σώματα χωρίς να χρειάζεται την επέμβαση κανενός άλλου. Έτσι ο καυστήρας δεν λειτουργεί τις ίδιες ώρες συνολικά κάθε μέρα, αλλά μόνο όσες ώρες χρειάζεται, επιτυγχάνοντας τη μέγιστη δυνατή οικονομία καυσίμων και θέρμανση όλη την ημέρα με σταθερή εσωτερική θερμοκρασία.

Συμπληρώνοντας τα παραπάνω, να τονίσουμε πως η αίσθηση της θερμοκρασίας άνεσης είναι στενά συνδεδεμένη με τη θερμοκρασία ακτινοβολίας της μάζας του κτιρίου. Η ελαχιστοποίηση της ημερήσιας χρήσης της θέρμανσης του κτιρίου έχει ως αποτέλεσμα τη χαμηλή θερμοκρασία ακτινοβολίας της μάζας των δομικών στοιχείων που στην περίπτωση αυτή, η θερμοκρασία του αέρα στον χώρο θα πρέπει να είναι πολύ υψηλότερη της μελέτης, για να έχουμε την αίσθηση της άνεσης. Αυτό συμβαίνει όταν η θέρμανση λειτουργεί λίγες ώρες ανά 24ώρο, δηλαδή έχουμε ένα κτίριο "ψυχρό" και σπάταλο ενεργειακά.

Η αντιστάθμιση μας δίνει τη δυνατότητα αύξησης των ωρών λειτουργίας της θέρμανσης, γιατί ελέγχει τη λειτουργία του καυστήρα με βάση την εξωτερική θερμοκρασία, έτσι ώστε να διατηρείται η θερμοκρασία χώρου σταθερή στους 20-22°C, αυξάνοντας ή μειώνοντας αυτόματα τη θερμοκρασία του νερού του λέβητα θέρμανσης. Έτσι, όταν η εξωτερική θερμοκρασία πέφτει, τα σώματα καίνε και αντίστροφα (όταν ανεβαίνει, τα σώματα είναι λιγότερο ζεστά). Κατά αυτό τον τρόπο, πετυχαίνουμε έλεγχο του καυστήρα εξοικονομώντας καύσιμο, με περισσότερες ώρες θέρμανσης, σταθερή θερμοκρασία χώρου και με θερμότερη μάζα κτιρίου.

Συμπέρασμα: Η αντιστάθμιση μπορεί να προσφέρει έως και 35% οικονομία!